هرمزگان

مادرم میگه: دنیا دیده بهتر از دنیا خوردس! واسه همین من از هر فرصتی واسه سفر استفاده میکنم و به هر سفری بله میگم! جریان این سفر من به بندرعباس به صورت خیلی اتفاقی و قسمتی بود! شاید باورتون نشه، اما یه مدته اگه مطلبی از منطقه ای بخونم و اونجارو تصورکنم بدون شک به اونجا سفر می کنم! بالاخره بنده خوب با بقیه بنده ها باید تفاوتی داشته باشه یا نه؟!

سفر ما مرحله سوم طرح توانمندسازی سازمانهای مردم نهاد به میزبانی استان هرمزگان در دی ماه 1397 می باشد، که استان ماهم افتخار داشت و دعوت شد.

 این فصل یکی از بهترین زمانها برای مسافرت به استان هرمزگان می باشد. حتی در نرم افزار پیش بینی هوا نیز جستجویی کردم کمینه و بیشینه دما را بین 15 تا 26 درجه سانتی گراد زده بود ونسبت به شهرکرد هوای بهاری به حساب می آید. نکته ای که من در مورد آن کمی کوتاهی کردم سوال از مسئول هماهنگی استان هرمزگان بود که باید در مورد وضعیت هوایی از ایشان کسب اطلاع میکردم و حجم زیاد لباس گرم با خودم به همراه نمی بردم!

 مبدا ما استان چهارمحال و بختیاری شهر شهرکرد می باشد که فرودگاه پرواز مستقیم به استان هرمزگان نداشت و از استان اصفهان بود و هزینه آن 270هزار تومان بود و از وسع مالی ما بالاتر بود و مدت زمان یک ساعت بود. بلیط قطار که حرکت از اصفهان بود 106 هزار تومان بود با حدود 18 ساعت زمان به رسیدن مقصد که جای خالی نداشت. هزینه بلیط اتوبوس نیز 45 هزار تومان (یک یارانه) و زمان آن 15 ساعت بود که موفق به اخذ آن شدیم و راهی دیار دریا شدیم.

چون اولین سفر من به هرمزگان بود با نرم افزار sygic فاصله و ساعت در راه بودن را چک کردم، حدود 1100 کیلومتر! آخرین باری که توبه کردم با اتوبوس دیگر سفر نکنم بر می گردد به سفری که به پونه زار استان اصفهان رفتیم و انقدر کمر و پاهام منو مورد عنایت قرار دادن که سفر با اتوبوس را تحریم کردم! اما متاسفانه موقع گرفتن بلیط اتوبوس توبه خود را فراموش کرده بودم!

ساعت حرکت ما از شهرکرد ساعت 15:15 بود و ساعت 7 صبح فردا به هرمزگان رسیدیم. از آنجا به هتل محل اقامتمان هتل آپادانا رفتیم.

اتاق را تحویل گرفتم و صبحانه را در آنجا صرف کرده و به اتاقم رفتم. اتاق من طبقه چهارم و 5 تخته بود وکاملا احساس راحتی داشتم!

حدود ساعت 10 برای گشت در خیابان بیرون رفتیم. تعدادی ازخیابان ها مسیر رفت و برگشت برعکس داشتند! یعنی از سمت راست ماشین ها می آمدند و از سمت چپ می رفتند! علت را جویا شدم، ظاهرا به خاطر حضور بیگانگان بوده و از قبل مردم نیز به آن خو گرفته اند!

پس از طی مسیری به معبد هندوها رسیدیم. اولین منظره ای که برای ما جذاب بود شکل زیبا و خاص گنبد بود. صدای زیبای پرندگان نیز در فضا بسیار زیبا بود.

اطلاعاتی در مورد معبد هندوها و ساختمان پرستشگاه در عکسها ذکرشده است:

گنبد: منحصر به فرد بودن بنای معبد هندوها به گنبد زیبای آن است که در ایران بی نظیر می باشد. گنبد که با سبک کاملا هندی ساخته شده است به صورت پیازی است که همراه نقوش گل نیلوفر از نشانه های معابد شیوا «ویشنو» پرستان است. در 4 طرف گنبد 72 برجک مخصوص هندویی وجود دارد. در وسط گنبد میله بزرگی قرار گرفته که در حقیقت محور زمین و آسمان را نشان می دهد.در داخل ساختمان محراب های زیادی دیده می شود که برای من خیلی جذاب و قشنگ بودند ودیدن آیین های مذهبی برای من جالب بود.عود سوز: عود سوز دارای پلان مربع می باشد که از سه جبهه دارای طاقهای هلالی است و در قسمت بالا ذوزنقه شده است. سطح شاخص عودسوز منقوش و گچبری شده است و به منظور نیایش و سوزاندن مواد خوشبو کننده مورد استفاده قرار می گرفته است.